AMSTERDAM – Vijf jaar geleden meldde Dylan de Haas zich aan bij zaalvoetbalvereniging Vrone. Afgelopen zomer stapte de doelman over naar het Amsterdamse ASV Lebo en maakte zo de gedroomde stap naar de Eredivisie.

Met de stap naar ASV Lebo gaf Dylan de Haas gehoor aan zijn gevoel. ‘De voornaamste reden van mijn overstap is omdat het voor mij een droom was om op topniveau te spelen en ik wilde kijken of ik het Eredivisie niveau aan kan.’ vertelt de doelman, geboren in Alkmaar en momenteel woonachtig in Heemskerk.

Stap omhoog
Bij de zaalvoetbaltak van Vrone speelde De Haas vijf jaar. In die periode speelde hij achtereenvolgens in de B- en A-junioren en het eerste elftal. De 20-jarige keeper speelde uiteindelijk tweeënhalf jaar in de hoofdmacht. Daarmee speelde hij in de Topklasse en vorig jaar in de Hoofdklasse van het zaalvoetbal. De Haas wilde echter naar een hoger niveau en ging daar ook naar op zoek.

‘Anderhalf jaar geleden mocht ik met FC Marlène meetrainen. Dat werd niets, maar het smaakte naar meer. Ik ben vorig jaar hard gaan trainen om fitter te worden’, zei De Haas. ‘Daarna kwam ‘t Knooppunt, maar dat vond ik een te grote stap en liep uiteindelijk op niets uit. Toen zei een oude coach dat Lebo op zoek was naar een doelman. Daar mocht ik meetrainen en op die trainingen merkte ik dat ik veel spelers nog uit de jeugd kende. Dat maakte het makkelijker om in de groep te komen.’

Netwerken
In de zoektocht naar een nieuwe club ervaarde de 20-jarige hoe belangrijk een netwerk is. Ik heb bij Vrone meerdere coaches gehad, waarvan drie een rol hebben gespeeld in de zoektocht naar een nieuwe club. Via de ene kwam ik terecht bij Marlène, via de tweede coach bij Knooppunt en de derde zorgde ervoor dat ik bij Lebo kwam’, legt De Haas uit. ‘Bij die laatste club liet hij een positieve indruk achter tijdens proeftrainingen en volgde een gesprek met Calvin Blankendal. ‘Ze vonden dat ik goed in de groep pas. Het gesprek was heel duidelijk. Marcel Ons is eerste keeper, ik de tweede. Het is goed voor mijn ontwikkeling.’

Ontwikkelen
In de hoofdstad leert De Haas tijdens elke training. ‘Ik merk dat ik goed mee kan met dit niveau en er meer potentie in me zit. Marcel Ons is een goede keeper die me veel kan bijleren en onze band is erg goed. We willen proberen elkaar te helpen en te ondersteunen om elkaar naar een beter niveau te helpen’, vervolgt de sluitpost die zo’n twee weken geleden voor het eerst een hele competitiewedstrijd mocht spelen. Dat was in Hoorn tegen landskampioen Hovocubo. In dat duel maakte hij indruk door vele keren op fraaie wijze redding te brengen. Het leverde hem na afloop een compliment op van collega doelman Dave Stet. ‘Als ik zo’n compliment krijg van iemand met een bekende naam en zoveel ervaring in de zaalvoetbalwereld dan doet me dat goed. Ondanks dat ik baalde van het verlies’, blikt de in Alkmaar opgegroeide zaalvoetballer teug.

Leergierig
Op de vraag hoe de doelman zichzelf zou omschrijven komt het woord leergierig als eerste naar voren. ‘Ook probeer ik trainingen en wedstrijden aan te grijpen om te leren. Ik probeer veel te coachen en ben goed in reflexen.’

Ook de ambities worden niet onder stoelen of banken geschoven. ‘Uiteindelijk is het zeker mijn doel om hier eerste keeper te worden. Andere ambities zijn om te ervaren hoe het is om tegen andere grote clubs uit het buitenland te spelen. Plus dat ik graag mijn debuut wil maken in het Nederlands zaalvoetbalteam’, spreekt de ambitieuze De Haas. Met doelmannen als Dave Stet en Peter Rozenbeek als voorbeelden. Zeker die laatste, spelend bij FC Marlène, is een voorbeeld. ‘Het is een doelman waar ik erg tegen opkijk. Toen ik daar mee trainde ervaarde ik dat het een echte leider is met veel ervaring.’

Het zijn zaalvoetballers waar De Haas nu naar opkijkt, maar ooit op hetzelfde niveau wil komen en een soortgelijke status wil verwerven. Voor nu is leren het doel, maar ook zeker genieten. Van de sfeer, de sterk spelende teamgenoten en het niveau.

Fotografie: Gerrie Meijer